Normy i zalecenia - okablowanie strukturalne sieci
Zadanie okablowanie strukturalnego
Zadaniem okablowania strukturalnego jest umożliwienie przyłączenie do sieci dowolnego
sprzętu wyprodukowanego przez różnych wytwórców. Aby było to możliwe, urządzenia te muszą
być zgodne ze standardami opracowanymi przez instytucje standaryzujące. Do instytucji tych
należą:
1. ANSI (American National Standards Institute) - amerykańska organizacja standaryzacyjna. ANSI jest prywatną, pozarządową instytucją typu „non-profit". Zajmuje
się normami technologicznymi, np. opracowała jeden ze standardów kodowania liter w komputerach.
2. IEEE (The Institute of Electrical and Electronics Engineers) - organizacja zrzeszająca inżynierów z całego świata (opracowała między innymi standardy dotyczące
Ethernetu).
3. ISO (International Organization for Standarization) - międzynarodowa organizacja
standaryzacyjna (opracowała między innymi model sieci ISO/OSI).
4. IETF (Internet Engineering Task Force) - organizacja, która publikuje dokumenty
RFC (Reąuestfor Comments), regulujące rozwój internetu.
5. Unia Europejska - publikuje normy europejskie (EN).
6. EIA/TIA (Electronics Industry Association/Telecommunications Industry Association) - organizacje, które stworzyły wiele standardów dotyczących.
Polskie normy dotyczące okablowania strukturalnego
Zalecenia dotyczące kabli w przebiegach poziomych
Normy zalecają stosowanie 4-parowego symetrycznego kabla STP lub UTP kategorii co
najmniej 5e dla wszystkich kanałów poziomych.
1. Parametry kabla wymagane przez normy:
średnica przewodów: 0,45/0,65 mm,
nominalna impedancja: 100 Ω ± 15%,
tłumienność dla kategorii 5 przy f= 100 MHz - 24,0 dB
tłumienność dla kategorii 6 przy f = 100 MHz - 21,1 dB
2. Długość przebiegu kabla poziomego
całkowita długość kanału nie może przekroczyć 100 m. (A+B+C),
maksymalna długość przebiegu kabla poziomego pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym w panelu krosowym (patch panel)
wynosi 90 m (B),
maksymalna długość kabli krosowych pomiędzy panelem krosowym a przełącznikiem wynosi 6 m (A),
maksymalna długość kabla stacyjnego i krosowego łączne wynosi 10 m
(A+C).
4. Minimalny promień zgięcia kabli jeżeli producent nie zaleci inaczej:
dla skrętki UTP - 4 średnice kabla,
dla skrętki STP - 6 średnic kabla,
dla kabla światłowodowego od 10 do 20 średnic w zależności od sposobu
wykonania.
5. Ustalając trasę przebiegu kabla, należy zachować następujące odległości
od źródeł zasilania:
30 cm od wysokonapięciowego oświetlenia (świetlówki),
90 cm od przewodów elektrycznych 5 KVA lub więcej,
100 cm od transformatorów i silników
Wymagania instalacyjne dla przebiegów pionowych
1. Do prowadzenia kabli między piętrami stosuje się:
rękaw o średnicy co najmniej 10 cm (mogą one wystawać od 2,5 cm do 10
cm powyżej płaszczyzny podłogi),
prostokątne szyby o minimalnym wymiarze 15 cm x 22,5 cm.
2. Mocowanie kabli:
jeżeli trasa przebiegu kabli pionowych obejmuje więcej niż dwa piętra lub
gdy kable są wyjątkowo ciężkie (np. wieloparowe kable miedziane), muszą
być mocowane,
mocowanie można wykonać np. za pomocą specjalnej żyły podtrzymującej,
ułożonej po całej trasie kabla między najwyższym piętrem i piwnicą.
kabel należy połączyć z żyłą podtrzymującą co 90 cm
na jedno piętro powinny przypadać minimum trzy punkty wiązania,
dla dużych ilości kabli lub dla kabli wyjątkowo ciężkich powinna być użyta
obejma lub osłona dla grupy kabli z każdego piętra,
ze względu na ochronę przeciwpożarową przejścia pomiędzy piętrami powinny być uszczelnione za pomocą specjalnych uszczelniaczy, powłoki
przeciwpożarowej, pianki, kitu itp.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL